صحبت این است که « خوب است سعید جلیلی بیاید که قدرت اجماع در جماعت حزب الله را دارد و همه از پایداری گرفته تا رهپویان و ...حاضرند که پشت‌سر وی بیایند. ».؟؟؟
در نگاه اول چنین دیدگاهی بسیار خوب می‌نماید که چه خوب می‌شود این اختلافی که الان در جماعت حزب‌اللهی-خصوصا بعد از مطرح شدن مسائلی نظیر جریان انحرافی، ائتلاف با ساکت فتنه، خلوص و...- پیش‌آمده و از مقطع زمانی انتخابات مجلس نمایان شده است با ورود فردی مانند جلیلی از بین رفته و دوباره همه در کنار هم به خوبی و خوشی فعالیت کنیم.
ولی نکاتی چند به نظرم میٰ‌رسد که عرض می‌کنم:
یکم- این اختلافی که در بین جماعت حزب‌الله بوجود آمده است اولا بخاطر ضعیف‌شدن و محو‌شدن جماعت دوم‌خردادی و ... و ثانیا بخاطر اختلاف نگاهی که در مسائل مختلف-و تشخیص مصادیق در بین افراد- وجود دارد نمایان شده است و مسئله‌ای نیست که نتیجه دعوای برسرقدرت یا سیاسی‌بازی باشد. معمولا در هر طرف این اختلافات یا خطری در مسیر انقلاب احساس شده است و یا ظلمی دیده شده است که چنین مسایلی را پیش‌آورده است - هر چند این دعوای برسرقدرت را در صحنه‌گردانان اصلی رد یا تایید نمی‌کنم- ولی بالاخره اختلاف بین جماعت براساس یک دغدغه‌ی انقلابی بوده است. به همین دلیل این اختلاف جنسش با اختلاف‌های حزبی و سیاسی و راست و چپی موجود فرق می‌کند که بشود با بده بدستان آنها را حل نمود.
دوم- اصلا همین بحث که ایجاد اجماع را برای انتخاب یک فرد معیار بدانیم به نظر درست نمی‌آید و یک مقدار بوی حزب گرایی می‌دهد. به نظر از جنس همان معیار گرفتن نظرسنجی در انتخاب اصلح است. هرچند شاید بتوان این مورد را نیز به عنوان یک نقطه‌ی مثبت در ارزیابی افراد در نظرگرفت ولی ملاکهای مهمتری در کنار آن وجود دارد که نباید نادیده گرفت. به نظرم اصلح بودن بر همه‌ی اینها مقدم است و باید مواظب گفتمان‌های جدید مشابه اصلح نامقبول و صالح مقبول بود. گفتمان صالح اجماعی یا اصلح اختلافی!
سوم- در نکته اول هم گفتم که چون این اختلافات از نگاه‌های مختلف شکل گرفته است هرچند احتمال دارد این نگاه‌های مختلف در یک انتخابات همچون این انتخابات به یک نقطه تلاقی هم برسند ولی اصل اختلافات وجود دارد به همین دلیل: به نظر می‌رسد باید خود را برای ورود به مرحله جدیدی از انقلاب اسلامی آماده کنیم، فکر می‌کنم یک ضرورت اساسی در این مرحله ارتقای سعه‌صدر در جماعت حزب‌الله و تقویت نگاه جبهه‌ای در عین وجود اختلافات عمیق گفتمانی و فکری می‌باشد. بهترین الگوی چنین نگاهی حضرت آقا می‌باشند که جمع کننده‌ی تفکرات مختلف و گروههای متنوع ذیل نظام اسلامی می‌باشند. از نظر من این اختلافات نه تنها آسیب‌زا نیست بلکه پیشرفت انقلاب را در پی خواهد داشت البته در صورتی که نگاه برچسب گرا و سیاه و سفید بین را در خودمان اصلاح کنیم و افراد را به بهانه‌های مختلف از جبهه‌ی انقلاب بیرون نیندازیم.
البته توجه شود که این سعه صدر با سیب‌زمینی بودن و عدم تشخیص دشمن از خودی نیز اشتباه نشود.
