مطلب زیر را بخوانید:
"دیشب خواستم یه پست در جواب کامنت های فردی که به نظر می رسه صرفا یک اکانت فیک باشه بزنم ولی ترجیح دادم مستقیما ریشیر کنم و از دوستان بخواهم که ایشان را ریپورت و بلاک کنند.
جالب اینکه پست های ایشون در استریم من می آید و برای من نوتیف میشه ولی در پروفایل خودشان نیست. همچنین مطالب ایشان را می توان لایک کرد و پلاس زد ولی آواتارشون رو نمیشه مشاهده کرد."
متوجه نشدی؟
جالبه که اونقدر راحت مطلب بالا رو می خونیم و به محتواش فکر می کنیم که اصلا ١٤ بار استفاده از اصطلاحات بیگانه توجهمون رو جلب نمی کنه:
"پست، کامنت، اکانت، فیک، ریشیر، ریپورت، بلاک، استریم، نوتیف، پروفایل، لایک کردن، پلاس زدن،آواتار"
چه راحت در زندگی مجازی مان واژگان بیگانه را پذیرفته ایم و در لغتنامه زندگی واقعی مان جا داده ایم؟!
چقدر نرم زبان تغییر می کند!
صحبتهای آقا؛ ماه رمضان امسال:
"باید نفوذ فرهنگىِ زبان فارسى در سطح جهان روزبه‌روز بیشتر شود.
فارسى بنویسید، فارسى واژه‌سازى کنید و اصطلاح ایجاد کنید
بنده از پیش از انقلاب، از اینکه واژه‌هاى بیگانه بى‌دریغ در دست و زبان مردم ما به کار میرفت و به آنها افتخار میکردند همیشه رنج می‌بردم؛ متأسفانه تا امروز هم این باقى است! خیلى از سنتهاى غلط پیش از انقلاب، با انقلاب از بین رفت؛ این یکى متأسفانه از بین نرفت! "
و ما چه راحت نه تنها اصطلاحات رایج بیگانه در زبانمان را اخراج نکرده ایم در حال استخدام لغات بیگانه‌ی جدید هم می باشیم!
